‘Hoe gaat het met je?’ ‘Ja goed, druk druk druk!’ Ik hoorde mezelf dit met regelmaat zeggen. En menig ander waarbij ik de vraag stelde hoe het met ze ging. Maar waarom eigenlijk? Druk zijn straalt iets anders uit, namelijk: belangrijk zijn. Alsof je niks voorstelt wanneer je niet constant op de rand zit van een burn-out.

Wanneer je vriend of vriendin faalt, vinden we dat vaak helemaal niet erg. Je helpt de ander of lacht om die blunder. Maar wat doe je wanneer je zelf onderuit gaat? Ben je dan nog zo lief en behulpzaam? Stel je bent een hele belangrijke afspraak vergeten door te geven aan een collega. Waardoor de mensen die hadden moeten komen niet uitgenodigd zijn en alles in de soep loopt. Je kan jezelf wel voor je hoofd slaan dat je het vergeten bent. En schaamt je diep. Hoe kun je deze fout zo snel mogelijk recht zetten?

Vaak hoor ik mensen zeggen “Een burnout dat overkomt mij niet! Daar ben ik niet gevoelig voor. En dat gebeurt alleen zwakke mensen.” Veel mensen denken dat een burnout iets is voor zwakke mensen, maar juist mensen die een een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebben en de neiging tot perfectionisme hebben er meer kans op. Laatst was ik in gesprek met iemand die een burnout had. Door lange periode van ongezonde stress en onvoldoende ontspanning.

Een tijdje geleden raakte ik in gesprek met een prachtige vrouw die de lat erg hoog legt voor zichzelf. Ze voelt zich sterk verantwoordelijk voor de dingen die ze doet, maar ook voor anderen. Ze wilde alles zo goed mogelijk doen, maar hield dit niet meer vol en dreigde bijna onderuit te gaan. Het lukte haar niet meer om alle ballen in de lucht te houden als partner, vriendin en werknemer.