Zelfcompassie vs Innerlijke criticus

Wanneer een vriendin faalt, bieden we begrip en hulp. Maar waarom zijn we zo streng voor onszelf als we een fout maken? Stel je voor dat je een belangrijke afspraak vergeet, wat leidt tot chaos. De neiging om hard voor jezelf te zijn, met gedachten als “Hoe kon ik zo stom zijn?” is bekend. Maar wat als het je beste vriendin overkwam? Zou je niet eerder compassie tonen en zeggen dat iedereen fouten maakt?

Zelfcompassie betekent begripvol en warm zijn voor jezelf in tijden van pijn, falen of zelftwijfel. In plaats van je verdriet te negeren, erken je dat het er mag zijn. Het is tijd om net zo vriendelijk voor jezelf te zijn als voor die vriendin met een rotdag. Helaas zijn velen van ons strenger voor onszelf, waardoor we moeite hebben met zelfcompassie.

Gebrek aan zelfcompassie resulteert vaak in onzekerheid en de behoefte aan voortdurende bevestiging. De innerlijke criticus, die je vertelt dat je niet goed genoeg bent, kan de hele dag zeuren en leiden tot stress. Voor de perfectionisten onder jullie, die alle ballen in de lucht willen houden, kan dit een bekend fenomeen zijn.

In mijn trajecten help ik je de innerlijke criticus te herkennen en aan te pakken. We onderzoeken wie hij is, wat hij zegt en waar hij vandaan komt. Je leert hem minder belangrijk te maken en te focussen op wat er werkelijk toe doet. Zelfcompassie verlaagt stressniveaus en bevrijdt gelukshormonen, waardoor je jezelf beter voelt en prettiger contact hebt met anderen.

Als hulpverleners met een hoog verantwoordelijkheidsgevoel is het cruciaal om ook voor jezelf te zorgen. Zelfcompassie is geen luxe, maar een noodzaak. Laat de innerlijke criticus plaatsmaken voor vriendelijkheid, en ervaar hoe dit leidt tot een gezonder, gelukkiger leven. Ontdek de kracht van zelfcompassie en de rust die het brengt, zelfs in de drukte van jullie levens.